Spotkania z Klasyką Kina – Złodzieje rowerów
wyst.: Lamberto Maggiorani, Enzo Staiola, Lianella Carell, Gino Saltamerenda, Vittorio Antonucci, Giulio Chiari, Elena Altieri, Carlo Jachino, Michele Sakara, Emma Druetti, Fausto Guerzoni
27 lutego
Osadzona w powojennych Włoszech biedy i bezrobocia, historia poszukiwań skradzionego roweru doczekała się Oscara w dwa lata po premierze, w cztery – została okrzyknięta przez krytyków filmem wszechczasów. Jej obecność za pontyfikatu Jana Pawła II na watykańskiej liście dzieł o wyjątkowych walorach moralnych podkreśla te wartości społeczne filmu, które mogły umknąć liberalnym apologetom włoskiego neorealizmu. Z jednej strony, historia do bólu prawdziwa – pogrążone w kryzysie Włochy z ewidentnym podziałem klasowym i socjalistycznymi działaczami agitującymi w suterenie, z drugiej, głęboko chrześcijańska w wymowie, zwłaszcza w końcowej scenie, gdy właściciel roweru przebacza zdesperowanemu ojcu na oczach jego syna. „Złodzieje rowerów” do dziś uniwersalne, do dziś łączą: lewicę, wrażliwą na niezawinioną społeczną niesprawiedliwość i prawicę, zwracającą uwagę na miłosierną twarz kościoła i centralną rolę rodziny. Nieprzypadkowo British Film Institute uznał sztandarowy obraz włoskiego neorealizmu za film, który należy obejrzeć przed ukończeniem 14 lat.
nagrody:
Honorowy Oskar (1950)
Złoty Glob (1950)
BAFTA (1950)
/źródło: MCK SOKÓŁ/
Kategoria: Inne
